اعجاز خلقت

از وقتی خدا پریناز رو بهم داد یه جور عجیبی به پدیده خلقت نگاه می کنم.پدیده که نه ،واقعا یه معجزه.خیلی حس خوبیه معجزه رو بتونی لمس کنی.از لحظه ای که ذره ای تو وجودته تا وقتی هی داره رشد می کنه.به دنیا اومدن و بزرگ شدنش هر لحظه اش اعجازه و هیچ کس مثل خدا از پس این خلقت بر نمی آد.یه وقتایی این حس اعجاز به شدت برام وضوح پیدا می کنه.مثلا همین روزها!هفته پیش دهنشو بسته بود و حاضر نبود به هیچی لب بزنه ولی حالا عین یه دیو داره می خوره!!جداااااااااااا نمیدونم تو مغزش چی می گذره.به خاطر همینم اسمشو میذارم :معجزه!

(به شدت به دعای اطرافیانم محتاجم.هرکی به خونه دل ما سر زد یه انرژی مثبت برام بفرسته تا از یه نگرانی دربیام)