صبر..صبر...صبر

هفته پیش که مشهد بودیم چندین بار تو حرم زیارت امین الله خونده شد.شاید هیچ وقت به اندازه این دفعه به مفهومش دقت نکرده بودم.شاید آدم باید تو زندگی تو موقعیت هایی قرار بگیره که بعدش بهتر بتونه با اصولی که خدا می پسنده ارتباط برقرار کنه.اونجایی که میگه:اللهم فاجعل نفسی راضیه بقدرک....تا جایی می رسه که میگه :صابره علی نزول بلاءک....اونقدر به این جمله احتیاج داشتم که الان شده ورد زبونم و هرلحظه با خودم میگم:الهی صبر بده در بلاهای روزگار.روی صفحه موبایلم قفلشو که باز میکنم این نوشته رو میبینم و حس می کنم داره رو صفحه دلم میشینه.یادم باشه تو زندگی خیلی اتفاقات و خیلی آدم ها فقط سر راهم گذاشته شده که امتحان بشم.خیلی فتنه ها در کمین زندگی ان که باید با صبر آروم از کنارش بگذرم و سوار بر موج شیطان نشم.کاشکی صبور و صبورتر باشم...